Oude gebruiken? Weg ermee! Opeens kunnen we ze niet meer uitstaan? Nauwelijks hebben we onze pogingen gestaakt om een verhaal vol ongerijmdheden over een eeuwenoude bisschop en zijn Afro-Europese medewerker, in volle ernst om zeep te helpen of er dient zich een nieuw slachtoffer aan. De Kerstman. Een broekie nog, vergeleken bij Sinterklaas. Maar wel eentje die toegewijd bezig was zijn gemijterde voorganger in populariteit naar de kroon te steken. Wie het logistieke curriculum beider heren vergelijkt, zal echter zien dat voor dit statusverschil geen objectieve argumenten bestaan. Zo bedienen beiden zich van transportmiddelen die hedendaagse pakjesbezorgers achterhaald achten. Al verdient hun keuze voor luchttransport in een tijd van foute uitlaatgassen en aan tachograafdepressie lijdende vrachtwagenchauffeurs natuurlijk alle lof. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ze hun tijd vooruit waren.
Desalniettemin fronsten logistieke deskundigen hun wenkbrauwen toen de commotie rond Nicolaas zich vernauwde tot zijn werkgeverschap. Niet dat goed werkgeverschap in de nobele wereld van magazijnen en transport geen issue zou zijn. Maar in december getweeën op één paard over hoge daken galopperen, mag in deze verlichte tijden van flexibele arbeidscontracten zelfs niet van de meest desperate zzp-er (= zelfstandige met zwart personeel) worden gevergd.
Hoewel bij de handel en wandel van de Kerstman wel degelijk gepeperde noten zijn te kraken, zag het er aanvankelijk naar uit dat hij van een vergelijkbare discussie verschoond zou blijven. Zo wordt in de Verenigde Staten door anonieme alcoholisten misprijzend gewezen op de wel zeer rode neus van de aanvoerder van het rendierspan waarmee Santa Claus zijn klanten bevoorraadt. Die Rudolf is bepaald geen Bob, wil men maar zeggen. Dat vadertje Kerst tot dusver bekeuringloos door het zwerk dartelt, is dan ook een mysterie. De ene verdenkt luchtverkeersleiders van malicieuze interpretatie van de kerstgedachte. Een ander moet daar vreselijk om lachen en wijst erop dat ‘die kerstkerel’ gewoon onder de radar vliegt waardoor er ‘geen vuiltje aan de lucht’ is.
Volgens mij is er meer aan de hand en wordt er wel degelijk gewerkt aan de val van de Kerstman. Niet door de troefkaart van het dierenwelzijn uit te spelen. Maar door hem met zijn eigen middelen te bestrijden. Anders kan ik het tijdstip van de bekendmaking van drie van ’s wereld grootste pakjesverzenders om in de toekomst ‘drones’ in te zetten, niet duiden. Nog even en onze kinderen zingen bij het naderen van zo’n onbemand vliegtuigje met een pakje eronder de Hymne van de Heilige Hommel…. ‘HOOR WIE ZOEMT DAAR KINDEREN?’ Het gaat er immers niet om wíe ons op het heerlijk avondje of tijdens de kerstnacht de cadeautjes brengt, maar dát ze worden gebracht.
Casper Jansen
Share your thoughts