Kubusmeloen

Kromme komkommers. Je kun eurocritici niet hoger de gordijnen injagen dan de gekromde komkommer te berde te brengen. Vinden ze het toppunt van Europese regelzucht, kromme komkommers. Of beter gezegd: de Brusselse rechte. Of uit Straatburg. Alleen het noemen van die twee steden maakt ze al hels. Twee geldverslindende bolwerken om een komkommer recht te vergaderen. Ik weet niet precies waarom maar de komkommerkwestie doet me denken aan peren in flessen en gekookte kikkers. U weet wel: pannetje met koud water, kikker erin, water aan de kook brengen; merkt ie niets van. Europa is zo’n kikker. Nee, Europa is de pan en wij zijn de kikker en moeten net zo lang blijven zitten totdat alle komkommers kaarsrecht zijn.

 

Voor wie meent dat Europa helemaal niet nodig om krom recht te regelen, is er steun uit onverwachte hoek. In Rusland is nu de vierkante watermeloen te koop. Russen zijn gek op die joekels. Ze worden in het zomerseizoen altijd op de stoep voor de supermarkt gedumpt. Geen filiaalchef wilde ze in de winkel. Onstapelbaar. Onhandelbaar.En als ze door een vakkenvuller met engelengeduld een keertje werden opgetast, was er altijd wel een klant die juist die meloen pakte waardoor de hele berg met donderend geraas in elkaar stortte en de megalomane vruchten links en rechts door de gangpaden stuiterden.

 

En nu zijn de Russen erin geslaagd een verpakking – en transport- en handlingprobleem van eeuwen – in één keer op te lossen: vierkante meloenen. Ze zien er een beetje uit als Lego, met zwarte pitjes vanbinnen. Ze gaan tegen een verkoopprijs van RUB 28.000 (€ 700) als warme broodjes over de toonbank in de delicatessenwinkels in Moskou. Hoop maar dat ze vierkant nog steeds de sappigste zijn. Maar daar gaat het de hekelaars van Europa niet om. Voor hen is de Russische meloen het bewijs dat je geen bestuurlijk gedrocht nodig hebt om iets plat te maken. Gaat zo ook wel! Ben wel nieuwsgierig hoe ze de bestuurlijke inrichting van Rusland zouden willen omschrijven.

 

Best mogelijk dat Brussel, bij wijze van tegenactie, de Nederlandse tak van agrarisch Europa mobiliseert. En, wijzend op onze minikomkommer, minipaprika en andere snoepgroente, zal smalen dat die meloenen, met hun winkelwagentjesomvang, nog steeds ondingen zijn, pertinent ongeschikt voor de export. Simpelweg doordat de Russen, gewend aan gas, olie, wodka en andere bulkproducten, bij het fabriceren van hun sapkubus de kleine huishoudens en de groeiende groep alleenstaande, kortom de Europese consument, vergeten zijn.

 

In plaats van ze te jennen, zouden we de Russen natuurlijk ook kunnen uitnodigen om samen een minuscuul vierkant meloentje te ontwikkelen, geschikt voor een beklijvende plek bij de kassa’s van alle supermarkten in de wereld. Ideaal om de scherpe kantjes van de huidige bekoelde relaties af te vijlen. De kubusmeloen als diplomatiek vehikel. Om van te smullen!

 

Casper Jansen