Congressen begin je meestal met koffie. Je bladert wat door het programma. Monstert afwezig het rafelige plakje cake. Praat plichtmatig met een andere congresganger. Probeert de naam op diens badge te lezen. Lukt niet, te kleine letters. Onwillekeurig frunnik je aan je eigen badge want die ben je doorgaans kwijt, al voor de lunch. Besluit tot een tweede kopje.
Bij dit congres sprak iemand die ik al eerder had horen spreken, op een congres met een totaal ander thema. Dat weerhield hem er niet van een identiek verhaal af te steken. Begeleid door dezelfde Power Point. Behalve de startdia, daarop prijkte de titel van dit congres plus een datum. Die datum was fout. Zijn toehoorders zaten vandaag naar zijn presentatie van eergisteren te luisteren. Logisch dat mijn gedachten afdwaalden naar de koffiepad van Sara Lee. Dat Amerikaanse concern nam zijn klanten evenmin serieus. Stopte jarenlang niet de beloofde 7 ½ gram in hun koffiepad maar 7. Geen zuivere koffie dus! Zo zie je maar weer dat zelfs zoiets gezelligs als koffie kan verkeren in ongezelligheid.
Dat die koffiecowboys het oermerk D.E. stiekem had gekannibaliseerd , werd de nieuwe bestuursvoorzitter gewaar nadat de koffiebrander als zelfstandig Nederlands bedrijf naar de beurs was gegaan. De opperblender van D.E. Masterblenders 1753, zoals ze nu heten, sprak vol gram over die drabbige praktijken. Wat zijn voorgangers in de boardroom al die tijd hadden gedronken, vertelde hij niet. Thee? Uit zakjes?
Opgeschrikt door handengeklap, zwenkten mijn gedachten naar de spreker die zo routineus zijn betoog had gerecycled . En bevangen door een vlaag van zelfonderzoek, vroeg ik me af of wij in de logistiek dat wel doen, voor elke klant de benen onder onze kont vandaan lopen? Immer maatwerk leveren. Altijd even royaal onze fouten toegeven en nadien herstellen. Of zouden we best een voorbeeld kunnen nemen aan D.E. die, eenmaal eigen baas, het halve grammetje er weer braaf instopt.
Beetje wel. Beetje niet. Lijkt zo vrijgevig, die halve gram. Toch riekt het me teveel naar de ouwe Douwe, de kruidenier. Want met die extra halve gram krijgt de consument gewoon wat hem toekomt. Eerlijk maar ook koffiegeleuter. Want zo maakt D.E. weliswaar de smaak goed. Maar compenseren ze niet de verdonkeremaande koffie die de merktrouwe drinker listig werd onthouden. Royalere geste zou zijn die gederfde halve grammen er eveneens in te stoppen. Pad van 8 gram.
Voor een pittig bakkie van de lekkerste koffie die je kent!
Casper Jansen