“Een bedrijf starten in Rusland is net zoiets als instappen op de bruine lijn van de metro” somberde de jonge ondernemer. Toen ik hem vragend aankeek, wees hij naar de route op de metrokaart, met die kleur. Het was de ringlijn die de twaalf haltes rond het centrum van Moskou met elkaar verbindt. Dat een beeld meer zegt dan duizend woorden zal best maar bij mij viel het kwartje toch niet meteen. Hij legde uit dat de treinstellen op dat spoor rondjes rijden, zonder begin – of eindstation. Ons rondje om de kerk, zeg maar. Wie een bedrijf start in Rusland, stapt in een trein, zonder te weten bij welke halte hij moet uitstappen. Zo blijf je in een oneindige cirkel rijden, wilde de nieuwe entrepreneur maar zeggen. Ik verzekerde hem dat dit niet typisch Russisch was. “Ook in Nederland krijgen starters vaak het gevoel op een draaimolenpaard te zitten: hobbelen, zonder een stap vooruit te doen” zei ik en schetste mijn ervaring met een provinciale subsidie die ik ooit aanvroeg en die toen op zoveel innovatieve traagheid stuitte dat ik het daarna gewoon zonder heb gedaan.
De metro van Moskou was tijdens de Sovjet Unie een paradepaardje. Met de boodschap dat proletarisch openbaar vervoer een feest was, propageerde het Kremlin dat dit een arbeiderstriomf was, vergeleken bij het armzalige ondergrondse geploeter in Parijs, Londen en New York. Slim want zo raakten de kameraden in het westen in de waan dat het hele Russische vervoersysteem door kristallen kroonluchters werd verlicht. Wat overigens niet weg neemt dat de maatregelen van een regering om transport en bijbehorende logistieke processen op z’n soepelst te laten verlopen, wel degelijk iets zeggen over haar ambities, nationaal en internationaal.
Zo gaan ze binnenkort in Rusland grootscheepse het treinverkeer moderniseren. Werd tijd, zeggen ze zelf. Is ook zo. Zeker nu de grootste nationale luchtvaartmaatschappij van plan is budget te gaan vliegen, op binnenlandse trajecten. Upgrading van 350 stations en transportknooppunten moet het comfort van doorreizende en overstappende passagiers competitief verhogen. Intercitytreinen á la metro. Ongetwijfeld gefaciliteerd door een wisselvrij systeem met dubbeldeksstations zodat sneltreinen en boemels elkaar niet langer in de wielen rijden.
Voor die boemeltrajecten heb ik nog een gouden tip voor de NS. Verkoop de Fyra aan de Russische Spoorwegen. Inclusief een Siberische sneeuwvrij-garantie van de Italiaanse bouwer. Steek het geld voor juridische procedures liever in een vriendschappelijke roebelkorting.
Door die transactie zal op verjaardagsfeestjes het smalende ‘Heb jij die trein gekocht…’ plaatsmaken voor een bewonderend ‘Heb jij die trein verkocht…’.
Casper Jansen
Share your thoughts