Over Sinterklaas wordt veel onwaarheid verteld. Ik zeg het maar eerlijk. Kijk, dat hij op andermans kosten speelgoed uitdeelt, over de gave beschikt op meer plaatsen tegelijk te zijn en met een paard over hoge daken galoppeert, ik geloof het allemaal wel. En dat hij voor een stelletje werkloze schoorsteenvegers een werkvergunning heeft geritseld terwijl zij, getuige hun koeterwaals, de Nederlandse taal nauwelijks machtig zijn, mij zal je er niet over horen.
Zorgelijker vind ik dat de kindervriend er slordige distributiepraktijken op na houdt. Zo zijn mij verhalen bekend over lieve kinderen die ’t op het heerlijk avondje moesten doen met twee pakjes en één rijmpje. Terwijl veel stoutere onder zakken vol werden bedolven. Boze tongen reppen zelfs van vriendjespolitiek. Zover wil ik echter niet gaan. De katholieke kerk heeft het al moeilijk genoeg.
Nee, het is de pepernoot, waar voor mij de schoen wringt. En dan doel ik op de pepernoot als metafoor voor al dat suikergoed waarmee eind augustus winkeletalages worden volgestouwd. In mijn ogen ligt hier de oorzaak dat zo weinig jongelui een loopbaan in de logistiek kiezen. Ga maar na. Bij pakjesavond, als superieure prestatie van een hele bedrijfstak, hebben ze nooit stil hoeven staan. Die pakjes waren er gewoon. Moesten alleen nog worden uitgepakt.
Logistieke onlogica als je het mij vraagt. Een blik op het voertuig- en ritregistratiesysteem van de schijnheilige bejaarde volstaat om te zien dat de bisschoppelijke handel en wandel miraculeuze lacunes vertoont.
Neem alleen al dat malle stoombootje van ‘m waarop geen 40 ft container te zien is. Alleen een schimmel huppelt er voordurend het dek op en neer terwijl een knecht staat te lachen en de jeugdige schare gelovigen dubieuze pedagogischekletspraatjes toeroept. In plaats van ze voor te lichten over wat er komt kijken bij het managen van de bevoorradingsketen. Inclusief de herkomst van de pepernoot. Uit Spanje, zegt u! Waar staat die fabriek dan? En die marsepeinen varkentjes, bordspellen en aftershaves komen die er soms ook vandaan? Zal me een mooi rommeltje wezen. Hoe zit het eigenlijk met de tracking & tracing van al die lekkernijen? Zijn de fabrieken van de Sint wel BRC-gecertificeerd?
Ben nog best bereid een en ander voor zoete koek te slikken mits er tussen de pepernoten een prentenboek of smartphone zit. Met daarin haarfijn de GPS-coördinaten en de route en die een bromtol aflegt voordat ie uiteindelijk in een kinderschoen belandt. Alleen de schoorsteen die moet eruit. Voor een vlekkeloze afhandeling via dat distributiekanaal kan toch niemand instaan.…