Is ‘t nou scheerschuim, slagroom of vloeibaar krijt? Misschien zeepbellen? Geen idee! Wat ik wel weet, is dat het werkt. De scheids heeft er wat aan. De bal blijft binnen het sierlijk getrokken hoefijzertje en aan de dringende en duwende meute, druk anticiperend op de vrije schop, wordt paal en perk gesteld. Wat generaties scheidsrechter niet lukte: slechts een kort moment de afstand fixeren tussen strijdende partijen, is opgelost, met een spuitbusje. Gewoon eventjes puf! Hoelang hebben arbiters er niet mee geworsteld. En maar terugduwen, armgebaren, fluitsignalen. Altijd maar weer op die kerels toestappen die vonden dat hun tegenstanders stonden waar zij moesten staan. Aan de gretigheid, soms zelfs gratie, waarmee scheidsrechters de spuitbus hanteren, valt af te lezen dat ze er mee in hun nopje zijn. Geen peperspray of stroomstoot maar slagroom of zo. Mij maakt het busje nog extra blij doordat het mijn theorie van De Bal perfect onderstreept. De theorie die telkens weer in de praktijk laat zien dat de snelste en duurzaamste veranderingen niet tot stand komen door gemorrel aan de menselijke geest, maar door onontkoombare fysieke elementen op de werkvloer te introduceren. Andere routing, nieuw formulier of de afschaffing ervan, anders stapelen, dat soort dingen. Dingen waar niemand omheen kan. Door de sleutel weg te gooien van de deur die altijd openstond, zal een andere weg moeten worden ingeslagen. De schuimstreep van de scheidsrechter, vertaald naar de eigen bedrijfssituatie.
De baltheorie is gebaseerd op het feit dat geen bal helemaal rond is. Een voetbal bestaat uit aan elkaar genaaide of geplakte lapjes die als een ballon worden opgepompt. Die naden veroorzaken oneffenheden die de ideale vlucht van de bal hinderen. De ‘Jabulani’, de officiële WK-wedstrijdbal in Zuid-Afrika, zwabberde en ook eerdere edities benadeelden het geweldige schot dat voetballers in gedachten hadden. Maar welke kwalificaties de ballen ook werden aangewreven: zwabber, baksteen of strandbal, wilden voetballers en keepers kampioen worden, dan moesten ze die rotbal onder controle zien te krijgen. Over de Brazuca, de officiële bal van dit WK, wordt niet of nauwelijks gemopperd. Komt dicht in de buurt van echt rond. Je kunt er een streep mee door de lucht trekken.
Volgens oude annalen voetbalden de Mexicanen – de WK-tegenstanders van ‘ons’ Oranje – toe ze nog Azteken waren, met de hoofden van hun overwonnen vijanden. Hoe ze dat deden met die hoofden? Afbijten, ben je tegenwoordig geneigd te denken… Voor de zekerheid zou ik alle Oranjespelers voor vanavond ook maar met zo’n spuitbusje uitrusten. Gaat bij de tegenstander onverhoopt het Aztekenbloed koken, dan vlug een streep trekken: Tot hier en niet verder! En daarna het winnende doelpunt scoren, natuurlijk.
Casper Jansen
Share your thoughts